Roermond: verschil tussen versies
(Solvay in Herten.) |
|||
| Regel 8: | Regel 8: | ||
| − | In 187 wordt de spoorlijn uit [[Weert]] geopend, als onderdeel van de [[IJzeren Rijn]]. Deze spoorlijn wordt aangelegd door de Grand Central Belge. De Belgische spoorwegmaatschappij maakt gebruik van het bestaande station van de Staatsspoorwegen. | + | In 187 wordt de spoorlijn uit [[Weert]] geopend, als onderdeel van de [[Spoorlijn Budel - Vlodrop|IJzeren Rijn]]. Deze spoorlijn wordt aangelegd door de Grand Central Belge. De Belgische spoorwegmaatschappij maakt gebruik van het bestaande station van de Staatsspoorwegen. |
Voor de beveiliging beschikte het station over in totaal seinhuizen. | Voor de beveiliging beschikte het station over in totaal seinhuizen. | ||
| Regel 25: | Regel 25: | ||
In 1939 bouwt de Nederlandse Patent- en Kristalsodafabriek (Nepakris) een elektrolysefabriek in Herten. De productie omvat onder andere chloor, natronloog en waterstof. De aanvoer van zout vindt voornamelijk plaats per schip. Bij laagwater of bij vorst wordt er gebruik gemaakt van treinen met zelflossers uit Hengelo. In december 1999 sluit de fabriek. In 2000 is de gehele spooraansluiting opgebroken. In 1968 wijzigt de naam van de fabriek naar Natronchemie. In 1987 verandert de naam nogmaals. Ditmaal naar Solvay Chemie. Het raccordement heeft van 1937 tot 1968 de verkorting Rmsoda, van 1968 tot aan 1987 Rmntch. Vanaf 1987 is de aansluiting bekend als Rmsolv. De nieuwe fabriek wordt direct op het spoor aangesloten. Er wordt gebruik gemaakt van de tot 1937 in gebruik zijn tramlijn Roermond - Roosteren van de LTM. Ter hoogte van Linne kruiste deze tramlijn de aansluiting naar de grinderij van Linne. In dit aansluitspoor werden enkele wissels geplaatst om de nieuwe fabriek te kunnen bereiken. De aangekomen wagons worden op het zogenoemde heuvelspoor geplaatst. Hier haalt de eigen locomotief de wagons op. Op het terrein liggen in totaal 5 sporen. Het spoor dat het dichtst bij de Maas ligt, wordt gebruikt voor het vervoer van vaten. De middelste drie sporen omvatten de laadinstallatie voor het chloor, de weegbrug, een verlading voor logen en zuren, alsmede een eigen wagenwerkplaats. Het spoor dat het verst van de Maas ligt, loopt naar de zoutloods. In 1970 wordt het spoor langs de zoutloods opgebroken. Om de wagons bij de fabriek te kunnen plaatsen, werd er gebruik gemaakt van eigen locomotieven. Vanaf 1939 wordt er gebruik gemaakt van locomotor [[100 - Rangeerlocomotieven serie 100|107]]. Deze locomotor doet dienst tot 1953. In dat jaar wordt de locomotor vervangen door een locomotief van Orenstein & Koppel, type MV4. Deze doet tot 1961 dienst bij Nepakris. Een sterkere locomotief van O&K, type MV6B is de vervanger. Deze locomotief doet dienst tot 1970, alvorens naar de vestiging van Solvay in Antwerpen. De laatste locomotief die dienst doet bij de fabriek, is van het fabrikaat ABR. Deze doet dienst van 1970 tot aan 1999. In het voorjaar van 1991 wordt tijdelijk locomotor 211 van de NS gehuurd als gevolg van een defect aan de eigen locomotief. Naast eigen locomotieven bezat de fabriek ook eigen wagons. De eerste wagons was een serie van 19 stuks twee-assige ketelwagons. Als gevolg van de groeiende vraag naar producten, volgden nog vele ketelwagens. In de jaren 1960 bezat het bedrijf meer dan 130 ketelwagens. De ketelwagens waren herkenbaar aan hun blauw/witte uiterlijk met oranje band. De wagons werden onderhouden in de eigen werkplaats. Grotere reparaties en revisies werden uitgevoerd in de [[Hoofdwerkplaats Amersfoort|wagenwerkplaats van Amersfoort]]. Naast de eigen ketelwagens, werden ook van andere partijen wagons gehuurd. | In 1939 bouwt de Nederlandse Patent- en Kristalsodafabriek (Nepakris) een elektrolysefabriek in Herten. De productie omvat onder andere chloor, natronloog en waterstof. De aanvoer van zout vindt voornamelijk plaats per schip. Bij laagwater of bij vorst wordt er gebruik gemaakt van treinen met zelflossers uit Hengelo. In december 1999 sluit de fabriek. In 2000 is de gehele spooraansluiting opgebroken. In 1968 wijzigt de naam van de fabriek naar Natronchemie. In 1987 verandert de naam nogmaals. Ditmaal naar Solvay Chemie. Het raccordement heeft van 1937 tot 1968 de verkorting Rmsoda, van 1968 tot aan 1987 Rmntch. Vanaf 1987 is de aansluiting bekend als Rmsolv. De nieuwe fabriek wordt direct op het spoor aangesloten. Er wordt gebruik gemaakt van de tot 1937 in gebruik zijn tramlijn Roermond - Roosteren van de LTM. Ter hoogte van Linne kruiste deze tramlijn de aansluiting naar de grinderij van Linne. In dit aansluitspoor werden enkele wissels geplaatst om de nieuwe fabriek te kunnen bereiken. De aangekomen wagons worden op het zogenoemde heuvelspoor geplaatst. Hier haalt de eigen locomotief de wagons op. Op het terrein liggen in totaal 5 sporen. Het spoor dat het dichtst bij de Maas ligt, wordt gebruikt voor het vervoer van vaten. De middelste drie sporen omvatten de laadinstallatie voor het chloor, de weegbrug, een verlading voor logen en zuren, alsmede een eigen wagenwerkplaats. Het spoor dat het verst van de Maas ligt, loopt naar de zoutloods. In 1970 wordt het spoor langs de zoutloods opgebroken. Om de wagons bij de fabriek te kunnen plaatsen, werd er gebruik gemaakt van eigen locomotieven. Vanaf 1939 wordt er gebruik gemaakt van locomotor [[100 - Rangeerlocomotieven serie 100|107]]. Deze locomotor doet dienst tot 1953. In dat jaar wordt de locomotor vervangen door een locomotief van Orenstein & Koppel, type MV4. Deze doet tot 1961 dienst bij Nepakris. Een sterkere locomotief van O&K, type MV6B is de vervanger. Deze locomotief doet dienst tot 1970, alvorens naar de vestiging van Solvay in Antwerpen. De laatste locomotief die dienst doet bij de fabriek, is van het fabrikaat ABR. Deze doet dienst van 1970 tot aan 1999. In het voorjaar van 1991 wordt tijdelijk locomotor 211 van de NS gehuurd als gevolg van een defect aan de eigen locomotief. Naast eigen locomotieven bezat de fabriek ook eigen wagons. De eerste wagons was een serie van 19 stuks twee-assige ketelwagons. Als gevolg van de groeiende vraag naar producten, volgden nog vele ketelwagens. In de jaren 1960 bezat het bedrijf meer dan 130 ketelwagens. De ketelwagens waren herkenbaar aan hun blauw/witte uiterlijk met oranje band. De wagons werden onderhouden in de eigen werkplaats. Grotere reparaties en revisies werden uitgevoerd in de [[Hoofdwerkplaats Amersfoort|wagenwerkplaats van Amersfoort]]. Naast de eigen ketelwagens, werden ook van andere partijen wagons gehuurd. | ||
| − | In de eerste jaren van de fabriek vond voornamelijk afvoer van natronloog plaats. Vanaf 1946 vindt er met name afvoer van chloor plaats voor de productie van PVC. Vanaf 196 daalt het vervoer van chloorbleekloog, natronloog en zoutzuur. Dit wordt overgenomen door vrachtwagens. Chloor wordt vanaf 1973 per bloktrein afgevoerd naar onder andere Antwerpen, Bergen op Zoom, Botlek, Jemeppe (België), Rheinberg (Duitsland) en Terneuzen. In 1994 komt er een einde aan het vervoer per spoor van natronloog. Er wordt vanaf dat moment nog twee keer in de week 15 tot 20 ketelwagons afgevoerd naar het Duitse Rheinberg. De geloste wagons keerden per buurtgoederentrein terug naar Roermond. Tot aan de sluiting van de fabriek in december 1999 vindt er afvoer van chloor plaats. | + | In de eerste jaren van de fabriek vond voornamelijk afvoer van natronloog plaats. Vanaf 1946 vindt er met name afvoer van chloor plaats voor de productie van PVC. Vanaf 196 daalt het vervoer van chloorbleekloog, natronloog en zoutzuur. Dit wordt overgenomen door vrachtwagens. Chloor wordt vanaf 1973 per bloktrein afgevoerd naar onder andere Antwerpen, [[Bergen op Zoom]], [[Botlek]], Jemeppe (België), Rheinberg (Duitsland) en Terneuzen. Losse wagons worden onder andere naar Billiton in [[Arnhem Goederen|Arnhem]] vervoerd. In 1994 komt er een einde aan het vervoer per spoor van natronloog. Er wordt vanaf dat moment nog twee keer in de week 15 tot 20 ketelwagons afgevoerd naar het Duitse Rheinberg. De geloste wagons keerden per buurtgoederentrein terug naar Roermond. In 1996 rijden de laatste treinen met chloor naar General Electric in Bergen op Zoom. Tot aan de sluiting van de fabriek in december 1999 vindt er afvoer van chloor plaats. |
Versie van 20 jun 2022 15:53
Roermond is het station van de gelijknamige plaats in Limburg. De verkorting van het station is Rm.
Inhoud
Geschiedenis
Het stationsgebouw is van het type vierde klas van de Staatsspoorwegen, welke is ontworpen door K.H. van Brederode.
In 187 wordt de spoorlijn uit Weert geopend, als onderdeel van de IJzeren Rijn. Deze spoorlijn wordt aangelegd door de Grand Central Belge. De Belgische spoorwegmaatschappij maakt gebruik van het bestaande station van de Staatsspoorwegen.
Voor de beveiliging beschikte het station over in totaal seinhuizen.
In februari 2019 wordt begonnen met het aanpassen van de beveiliging van het emplacement. Zo zijn er nieuwe kabels en leidingen getrokken. Ook zijn de relaiskasten vernieuwd en is er een nieuwe technische ruimte gebouwd. Vervolgens werd nieuwe seinen geplaatst. Op 25 november 2019 komt de nieuwe situatie in dienst.
Laad- en losplaats
Ten zuiden van Roermond liggen de dorpjes Herten en Linne. Nabij Herten is sinds 1939 een chemische fabriek gevestigd. Nabij Linne werd vanaf 1 grind gewonnen voor de NS.
Herten
In 1939 bouwt de Nederlandse Patent- en Kristalsodafabriek (Nepakris) een elektrolysefabriek in Herten. De productie omvat onder andere chloor, natronloog en waterstof. De aanvoer van zout vindt voornamelijk plaats per schip. Bij laagwater of bij vorst wordt er gebruik gemaakt van treinen met zelflossers uit Hengelo. In december 1999 sluit de fabriek. In 2000 is de gehele spooraansluiting opgebroken. In 1968 wijzigt de naam van de fabriek naar Natronchemie. In 1987 verandert de naam nogmaals. Ditmaal naar Solvay Chemie. Het raccordement heeft van 1937 tot 1968 de verkorting Rmsoda, van 1968 tot aan 1987 Rmntch. Vanaf 1987 is de aansluiting bekend als Rmsolv. De nieuwe fabriek wordt direct op het spoor aangesloten. Er wordt gebruik gemaakt van de tot 1937 in gebruik zijn tramlijn Roermond - Roosteren van de LTM. Ter hoogte van Linne kruiste deze tramlijn de aansluiting naar de grinderij van Linne. In dit aansluitspoor werden enkele wissels geplaatst om de nieuwe fabriek te kunnen bereiken. De aangekomen wagons worden op het zogenoemde heuvelspoor geplaatst. Hier haalt de eigen locomotief de wagons op. Op het terrein liggen in totaal 5 sporen. Het spoor dat het dichtst bij de Maas ligt, wordt gebruikt voor het vervoer van vaten. De middelste drie sporen omvatten de laadinstallatie voor het chloor, de weegbrug, een verlading voor logen en zuren, alsmede een eigen wagenwerkplaats. Het spoor dat het verst van de Maas ligt, loopt naar de zoutloods. In 1970 wordt het spoor langs de zoutloods opgebroken. Om de wagons bij de fabriek te kunnen plaatsen, werd er gebruik gemaakt van eigen locomotieven. Vanaf 1939 wordt er gebruik gemaakt van locomotor 107. Deze locomotor doet dienst tot 1953. In dat jaar wordt de locomotor vervangen door een locomotief van Orenstein & Koppel, type MV4. Deze doet tot 1961 dienst bij Nepakris. Een sterkere locomotief van O&K, type MV6B is de vervanger. Deze locomotief doet dienst tot 1970, alvorens naar de vestiging van Solvay in Antwerpen. De laatste locomotief die dienst doet bij de fabriek, is van het fabrikaat ABR. Deze doet dienst van 1970 tot aan 1999. In het voorjaar van 1991 wordt tijdelijk locomotor 211 van de NS gehuurd als gevolg van een defect aan de eigen locomotief. Naast eigen locomotieven bezat de fabriek ook eigen wagons. De eerste wagons was een serie van 19 stuks twee-assige ketelwagons. Als gevolg van de groeiende vraag naar producten, volgden nog vele ketelwagens. In de jaren 1960 bezat het bedrijf meer dan 130 ketelwagens. De ketelwagens waren herkenbaar aan hun blauw/witte uiterlijk met oranje band. De wagons werden onderhouden in de eigen werkplaats. Grotere reparaties en revisies werden uitgevoerd in de wagenwerkplaats van Amersfoort. Naast de eigen ketelwagens, werden ook van andere partijen wagons gehuurd. In de eerste jaren van de fabriek vond voornamelijk afvoer van natronloog plaats. Vanaf 1946 vindt er met name afvoer van chloor plaats voor de productie van PVC. Vanaf 196 daalt het vervoer van chloorbleekloog, natronloog en zoutzuur. Dit wordt overgenomen door vrachtwagens. Chloor wordt vanaf 1973 per bloktrein afgevoerd naar onder andere Antwerpen, Bergen op Zoom, Botlek, Jemeppe (België), Rheinberg (Duitsland) en Terneuzen. Losse wagons worden onder andere naar Billiton in Arnhem vervoerd. In 1994 komt er een einde aan het vervoer per spoor van natronloog. Er wordt vanaf dat moment nog twee keer in de week 15 tot 20 ketelwagons afgevoerd naar het Duitse Rheinberg. De geloste wagons keerden per buurtgoederentrein terug naar Roermond. In 1996 rijden de laatste treinen met chloor naar General Electric in Bergen op Zoom. Tot aan de sluiting van de fabriek in december 1999 vindt er afvoer van chloor plaats.
Linne
In 1990 worden de sporen opgebroken.
Spooraansluitingen
Locomotiefdepot
Station Roermond kende een locomotiefdepot. De locomotiefloods is gebouwd in 187 door de Grand Central Belge.
Op april 1936 worden geen diensten meer gesteld van uit het locomotiefdepot. Er zijn tot dat moment nog slechts diensten gesteld vanuit het depot.
In wordt de locomotiefloods gesloopt.
In het depot zijn tussen en 1936 de volgende series stoomlocomotieven in het depot gehuisvest:
- 700;
- 2900;
- 3700;
- 8100;
Spoorlijnen
Het station ligt aan Staatslijn E (Breda - Maastricht) en het Nederlandse deel van de IJzeren Rijn.
Dienstregeling
In 1991 rijden de laatste goederentreinen via de IJzeren Rijn tussen Roermond en Dalheim.
Stoppende treinen
In de huidige dienstregeling (2018) stoppen de volgende treinseries te Roermond:
| Treinserienummer | Beginpunt | Eindpunt | Materieel |
|---|---|---|---|
| 800 | Maastricht | Alkmaar/(Schagen) | VIRM |
| 2900 | Enkhuizen | Maastricht | VIRM |
| 3900 | Enkhuizen | Heerlen | VIRM |
| 32200 | Nijmegen | Roermond | D-GTW (Arriva)/Lint 41/h (Arriva) |
| 32400 | Maastricht Randwijck | Roermond | E-GTW (Arriva)/FLIRT (Arriva) |
Passerende treinen
In de huidige dienstregeling (2018) stoppen alle treinen in Roermond.
Bronnen
Van Nepakris tot Solvay Chemie- H. Kolkman - Maandblad: Op de Rails, 69e Jaargang - 2001-7 Blz: 275-281 Uitgave: NVBS ISSN: 0030-3321
Spoorvervoer naar de Solvay-fabriek in het Limburgse Herten - P. Gootzen - Maandblad: Railmagazine, 43e Jaargang - 2021 nummer 385 Blz: 48-51 Uitgave: Uquilair ISSN: 0926-3489
| Spoorwegstations aan de spoorlijn Breda - Maastricht (Cursief: voormalig station) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
|
| Spoorwegstations aan de spoorlijn Budel - Vlodrop (Cursief: voormalig station) |
|---|
|
55: Budel · 64,38: Weert · 72,63: Kelpen · 76,828: Baexem-Heythuysen · 81,233: Haelen · 85: Buggenum · 88,538: Roermond · 94,534: Herkenbosch · 101,607: Vlodrop |
