Elektrificatieplan 1939
Na de elektrificatie van het Middennet, welke in 1938 is afgerond, wordt in 1938 een nieuw onderzoek gedaan naar de elektrificatie van andere spoorlijnen in Nederland.
Geschiedenis
Het derde grote plan om spoorlijnen te elektrificeren in Nederland, na de Oude Lijn en de spoorlijn naar IJmuiden en het Middennet, is in 1938 nieuw onderzoek uitgevoerd door de NS. In dit plan komen diverse andere belangrijke routes naar voren die in aanmerking komen voor elektrificatie. Dit zijn onder andere de treindienst naar België en de trajecten die gebruikt worden door kolentreinen uit de Limburgse kolenmijnen.
Na de inval van Duitsland op 10 mei 1940 en de daaropvolgende uitbraak van de Tweede Wereldoorlog, wordt afgezien van de uitvoering van dit plan.
Invoering
Trajecten
De trajecten die in aanmerking komen zijn:
- Dordrecht - Roosendaal - Antwerpen;
- Eindhoven - Roermond - Heerlen;
Gevolgen van de elektrificatie
Dordrecht - Antwerpen
Na de elektrificatie van het traject Dordrecht - Antwerpen zal er tussen Amsterdam en Brussel een elektrische dienst worden ingesteld. Dit zal een doorgaande getrokken trein zijn, die verder door zal rijden naar Parijs en Bazel. Deze trein zal niet wisselen van locomotief in Roosendaal en ook niet stoppen te Antwerpen Centraal. Daarnaast zal een treindienst met vijfdelige treinstellen worden ingesteld. Deze zal wel stoppen te Antwerpen Centraal. In deze situatie zijn er 9 elektrische locomotieven nodig en 14 treinstellen. In juli 1939 worden nog een aantal varianten onderzocht om de behoefte eventueel aan te passen. Zo wordt er gekeken naar driedelige treinstellen of om alles met getrokken treinen te kunnen uitvoeren. In dit geval zijn er 20 locomotieven nodig. Deze zullen worden verdeeld over 13 stuks voor de NS en 7 locomotieven voor de NMBS. Dit zullen universele locomotieven zijn, geschikt voor het rijden snelle reizigerstreinen en zware goederentreinen.
|
Bronnen, Referenties en/of Voetnoten
|
