Rangeerterrein Susteren: verschil tussen versies

Uit Somda RailWiki
Naar navigatie springenNaar zoeken springen
(Besluit tot aanleg.)
(Locomotiefdepot.)
Regel 3: Regel 3:
 
In 1965 valt het besluit om de mijnen in Zuid Limburg te sluiten en in 196 sluit de laatste mijn, zodat aan het omvangrijke rangeerwerk een eind komt.
 
In 1965 valt het besluit om de mijnen in Zuid Limburg te sluiten en in 196 sluit de laatste mijn, zodat aan het omvangrijke rangeerwerk een eind komt.
  
 
+
Het rangeerterrein omvatte ook een locomotiefdepot, waar tussen 1917 en 19 de volgende series waren gehuisvest:
 +
* 700;
 +
* 9500
  
 
[[Categorie:Emplacementen]]
 
[[Categorie:Emplacementen]]

Versie van 6 aug 2018 23:27

Kort na de eeuwwisseling constateerde de Raad van Toezicht op de Spoorwegdiensten dat er in Zuid-Limburg weinig ruimte was om grote rangeerterreinen aan te leggen. Deze ruimte was nodig voor het verzamelen van kolenwagens uit de mijnen in de omgeving. De Raad gaf de voorkeur om het rangeerterrein in Sittard of ten noorden daarvan aan te leggen. De keus viel uiteindelijk op Susteren, waar ten noordoosten van het Susteren het station het rangeerterrein werd aangelegd. Door het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog, mochten er geen kolentreinen meer rijden naar het buitenland. Hierdoor groeide het aantal kolentreinen dat binnen Nederland zou rijden, enorm. In 191 werd begonnen met de aanleg van dit rangeerterrein, dat in 1917 in dienst kwam. Vanaf dit rangeerterrein werden de beladen kolenwagons door heel Nederland verzonden. Dit ging naar zowel de industrie als naar kolenhandelaren die gevestigd waren aan de losweg van een station.

In 1965 valt het besluit om de mijnen in Zuid Limburg te sluiten en in 196 sluit de laatste mijn, zodat aan het omvangrijke rangeerwerk een eind komt.

Het rangeerterrein omvatte ook een locomotiefdepot, waar tussen 1917 en 19 de volgende series waren gehuisvest:

  • 700;
  • 9500