200/300 - Rangeer locomotieven serie 200/300

Uit Somda RailWiki
Versie door Admin (overleg | bijdragen) op 27 dec 2010 om 10:10 (Nieuwe pagina aangemaakt met 'De Sik is door Werkspoor Utrecht gebouwd als locomotor en is door de Nederlandse Spoorwegen gebruikt als rangeerlocomotief, voornamelijk met goederenwagons. Bij partic...')
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springenNaar zoeken springen

De Sik is door Werkspoor Utrecht gebouwd als locomotor en is door de Nederlandse Spoorwegen gebruikt als rangeerlocomotief, voornamelijk met goederenwagons. Bij particulieren waren deze locomotoren ook actief.

Geschiedenis

Stoomlocomotieven waren alleen aanwezig op de grotere stations, waardoor op kleinere stations moeilijk rangeerbewegingen konden worden uitgevoerd. Rangeren was wel noodzakelijk, maar economisch was dit verantwoord met een stoomlocomotief. Om toch goedkoop te kunnen rangeren was een locomotor beter geschikt, en qua bediening veel simpeler. De rangeerder werd hierdoor goedkoper. De locomotoren werden ook gebruikt om goederenwagons op de kleine stations op te halen of af te geven. Deze wagons werden dan bij de grotere stations aan de doorgaande goederentreinen gekoppeld.

Techniek

Rangeren werd veel makkelijker en ging ook veel sneller. De locomotoren hadden geen luchtdrukremmen en automatische koppeling. Je kon de locomotor aan de zijkant van de locomotor bedienen, vanaf de treeplank. De aandrijving was een dieselelektrische krachtbron. De locomotoren gingen buiten dienst met een driecilinder viertaktmotor. Deze motor dreef een generator aan, waarop elektromotoren energie gaf. Een groot voordeel was dat je geen koelmiddel nodig had, de dieselbrandstof diende zelf als koelmiddel. Dit had als voordeel dat wanneer er geen koelmiddel was de brandstof ook op was en dus de motor stopte. Verdere beveiliging had het niet. De locomotor had geen compressor nodig, waardoor er een oplossing voor de fluit nodig was. De elektrische toeters waren niet zo luid dus moest er luchtdruk gebruikt worden. De uitlaat leverde alleen genoeg luchtdruk, waardoor er besloten werd om een hulpstuk op de uitlaat te monteren. Door aan het koord te trekken werd het hulpstuk in de uitlaatluchtstroom geplaatst en klonk een fluit.

De remmen zijn qua bediening erg simpel: Een handrem, valrem en voetrem. Vanaf de buitenzijde zijn de val- en voetrem gemakkelijk te bedienen. De voetrem is een traphendel die de remblokken tegen de wielen aandrukt. De handrem werkt hetzelfde, alleen met een draaihendel vanuit de cabine. De valrem is een hendel die verticaal draait dat door zijn gewicht aan de hendel helpt remkracht uit te oefenen. Met de valrem is de remkracht preciezer te bepalen. Het remwerk word mechanisch aangedreven. De valrem word vastgezet als de locomotor in opzending meegaat bij een andere trein. Hiervoor werd een schroef en moer gebruikt. Als dit niet gebeurde, kon de valrem naar voren vallen als de trein remde. Hierdoor kwam een ongewilde remming. Als de locomotor weer uit de trein gehaald werd, werden de schroef en moet verwijderd om de valrem werkend te krijgen. Veel locomotoren zijn slachtoffer van oploopbotsing geworden, omdat de rangeerder de schroef en moer niet verwijderd had en dus niet voldoende remvermogen had.

De locomotor was zeer gewaardeerd in de rangeerdienst. Snel en vlot en geen technische problemen. De lcoomotor werd alleen bediend door rangeerder of personeel van "Weg en Werken" en nooit door machinisten.